jaha

När skakningarna lagt sig va de då ja förstod
att när jag vänt dig ryggen står du där å log

När du är i min själ och rotar
vet jag inte vad som botar

Jag vill kunna, jag vill förstå
varför kan du inte låta mig gå

Du gräver dig djupare för var gång
å hjärtat slår som trummorna i nån konstig sång

När du börjar att försvinna
känner jag att jag kan vinna
 
När lugnet har börjat lagt sig över själen min
har ja förstått att jag aldrig blir din





Kommentarer

Kommentera inlägget här:

Namn:
Kom ihåg mig?

E-postadress: (publiceras ej)

URL/Bloggadress:

Kommentar:

Trackback
RSS 2.0